jedynak w przedszkolu- jak pomóc dziecku w adaptacji nowej sytuacji.

Rok szkolny , czyli 1 września  za miesiąc, większość rodziców musi oswoić się z myślą , ze ich pociechy JEDYNACY będę przez kilka godzin dzieli z innymi dziećmi. Z dala od rodziców . Trudno będzie oswoić sie tym , którzy są przyzwyczajeni do ciągłego towarzystwa z mama lub tatą.

Początki nigdy nie są łatwe i zawsze JEDYNACY potrafią nieźle rodzicom dać we znaki.  Rzadko tak jest ,ze dziecko od razu zaakceptuje nowa sytuację. Ty jako rodzic musisz pomóc dziecku i sobie.

Stereotypy  jedynaka zawsze są takie same : mały terrorysta , samolub, pępek świata, bez skopów meczy swoich rodziców. 

Pozwól dziecku być dzieckiem,  a nie dorosłym.

Problem tkwi nie dziecku lecz w rodzicu. Powód ?

Często rodzice JEDYNAKÓW traktują jak dorosłą osobę ,syndrom „ króla Maciusia”. Dziecko zamiast zabawek , zabawy rówieśnikami, misi przybywać z dorosłymi . Skutki są takie ,ze w przedszkolu nie radzi sobie z tym , nie potrafi mieć wspólnego języka. Dlatego początki bycia przedszkolu są trudne i nerwowe.   

Jak zrobić by dziecko akceptowało przeszkolę?

1

Pierwsze kroki z dziećmi

Przyzwyczajaj dziecko do kontaktu z dziećmi  dobrym miejscem są place zabaw. Pozwól mu tam się wyszaleć z dziećmi. Nie tylko ma z nimi kontach lecz wie ze są inni rodzice całkiem obcy dla niego ludzie.

2

Spacer do przedszkola

Poświęć kalka minut,  morze dłużej na spacer w stronę  przeszkolą w którym będzie chodził. Powoli go przyzwyczajaj, dużo z nim rozmawiaj o tym ,ze już niedługo codziennie będzie chodził do tego budynku , pozna nowe koleżanki , kolegów i nowe ciocie.  

3

  Zabawy,  rysunki i inne rzeczy.

Uświadom dziecku , ze zabawki , które będą w przedszkolu nie nalezą do niego tylko są wspólne i musisz się dzielić z innymi dziećmi. 

4

  Tłumaczenie.

Wytłumacz mu ,ze jak on będzie szedł do przedszkola to mama i tata nie będą w domu bo musza iść do pracy. Bracia trzeba miała inne zajęcia , ale kiedy mina wyznaczone godziny w przedszkolu morze cię odbierać. 

Mam na dzieje , ze jakoś wam pomogłam i trzymam kciuki za wasze pociechy w przedszkolu